-
1 uchwy|cić
pf Ⅰ vt 1. (złapać) to grab a. seize (hold of), to take hold of- uchwycić kogoś za rękę/kołnierz to seize sb by the hand/collar- uchwycił pośpiesznie nóż he hurriedly grabbed a. seized the knife2. (zawładnąć) to seize [władzę, rządy, kontrolę] 3. (wykorzystać) to seize [sposobność]- uchwycił okazję, by zaprosić ją do kina he seized the opportunity to invite her to the cinema- musimy uchwycić każdą okazję we have to seize every opportunity4. (postrzec) to notice [zapach, dźwięki]; (pojąć) to grasp [sens, dowcip, zamysł]- uchwycić czyjeś spojrzenie to catch sb’s eye- nie umiał uchwycić rytmu he couldn’t feel a. sense the rhythm- trafnie uchwyciłeś moją myśl you’ve grasped my idea exactly5. (przedstawić) to capture [podobieństwo, szczegóły, prawdę]- film uchwycił a. w filmie została uchwycona atmosfera stypy the film captured the atmosphere of a wakeⅡ uchwycić się 1. (złapać się) to grab a. seize hold of (czegoś sth)- w ostatniej chwili uchwycił się liny he grabbed the rope in the nick of time2. (przywiązać się) to cling (kogoś/czegoś to sb/sth) [nadziei, myśli, pomysłu]- uchwyciła się jego obietnicy jako ostatniej szansy ratunku she clung to his promise as her only hopeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uchwy|cić
См. также в других словарях:
uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… … Słownik języka polskiego
